Na tien dagen chirokamp liggen mijn meisjes terug in hun eigen bed. Een verhaaltje? Yep, dat hebben we samen gelezen. Hij een kind. Ik een kind. Dat is een vanzelfsprekend onderdeel van het slaapritueel. Omdat het een gewoonte is. Maar ook omdat ik lezen zo belangrijk vind.
In hun eentje lezen ze hier veel minder vaak. Want er is ook buiten ravotten, met de Playmobil spelen, samen in hun eigen fantasiewereld duiken en natuurlijk ook een tablet en een televisie.
Zelf was ik een kind dat heel vaak in een boek dook. Ik was dan echt ergens anders en beleefde de spannendste nieuwe dingen. Ik las alles. Geweldige boeken en minder geweldige boeken. Ik moest en zou lezen. Dat zie ik ze hier (nog) niet doen.
Toch wil ik graag dat ze ontdekken hoe zalig lezen kan zijn. Ik probeer ze op verschillende manieren te stimuleren. Zonder 'moeten'. Want lezen moet leuk blijven natuurlijk.
Zo probeer ik kleine lezertjes te kweken:
- Voorlezen. Voorlezen. En nog eens voorlezen. Dat doen we al negen jaar lang. Ondertussen lezen zij ook ons voor. Ze blijven genieten van dat intieme bedtijdmomentje.
- Laat ze lezen wat ze willen. Zonder oordeel. Ook al lezen ze voor de honderste keer hetzelfde paardenboek dat ze al van voor tot achter kunnen opzeggen.
- Zorg voor een hele voorraad. Ik koop (te) vaak boeken voor de meisjes. Er liggen stapels boeken uit mijn kindertijd. En we brengen ook af en toe een bezoekje aan de bib. (Nét niet vaak genoeg als ik zie hoeveel boetes ik moet betalen. Ach ja.) Keuze genoeg dus.
- Lees zelf. Dat is een makkie! Ik ga ervan uit dat als de meisjes mij vaak zien lezen, ze ook makkelijker zelf naar een boek zullen pakken. Misschien moet ik dan nog net iets vaker lezen tijdens de uurtjes voor ze in bed liggen ...
- Maak een gezellig leesplekje in huis. Voor mij is mijn bed het gezelligste leesplekje dat er is. Ik heb de indruk dat de meisjes hun kamer iets te eenzaam vinden. Misschien moet ik maar eens werk maken van een fijn hoekje om te lezen in de woonkamer.
- Een idee dat ik deze week ontdekte via Twitter: leesbingo! Het is een spelletje dat kinderen aanmoedigt om af en toe een kwartiertje te lezen. En welk kind houdt niet van een spelletje.
Zoon (9): 'Heb je al een zomerleeskaart voor me?' Leuk om er weer een op maat te maken. Lees 15 minuten... #lezen pic.twitter.com/8vD4TkBCFm— Marlies Verhelst (@marliesverhelst) 7 juli 2016
Ik maakte zelf ook een persoonlijke bingokaart voor mijn meisjes en test ze deze vakantie uit. Stelen mag!
Follow my blog with Bloglovin
Quote: gelezen bij 'For reading Addicts'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten