Onder het motto 'schrijven is schrappen', waagde ik mij aan mijn allereerste stiftgedicht. Een gedicht dat ontstaat door woorden weg te stiften uit een willekeurig stukje tekst. Dat kan een oud boek zijn, de krant van gisteren of in mijn geval, de Humo.
Alle begin is moeilijk blijkbaar. Bij een eerste poging schrapte ik enthousiast een woordje weg dat mooi moest blijven staan. Dag gedicht. Hallo nieuwe bladzijde. Nog een keer verbanden zoeken tussen op het eerste zicht arbitraire woorden.
Kleuren is echt mijn sterkste kant niet, want hier en daar raakte ik weer een letter kwijt. Met een beetje goeie wil is het gedicht toch nog (min of meer) leesbaar. Hoop ik.
 |
Uit de column van Arnon Grunberg in de Humo van 4 tot 10 maart 2016
|
Ga je zelf aan de slag met tekst en stift? Veel plezier! Het resultaat delen mag.
Follow my blog with Bloglovin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten